مراجع قانونی برای ممنوع الخروج کردن کدام هستند؟
ممنوعیت خروج یا باید مستند به ماده ۱۶۰ قانون گذرنامه یا ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری یا مستند به دستور تصمیم مقاماتی باشد که به موجب ماده ۱۷ قانون گذرنامه می توانند دستور عدم ممانعت از خروج را بدهند
بنابراین ماده به دولت یا قوه مجریه اجازه داده شده تا خروج بدهکاران اجرایی از کشور را بنا به تقاضای طلبکار تجویز کرده و تا زمانی که از طرف بدهکار موجبات پرداخت بدهی فراهم نشود یا رضایت طلبکار دریافت نشود نمیتوان نسبت به رفع ممنوع الخروجی اقدام کرد حتی اگر سالیان درازی از دستور ممنوع الخروجی و اجرای آن بگذرد
www.instagram.com/mehdadgar
از چه راه هایی ممکن است که شاکی و خواهان یک پرونده بتوان طرف مقابل را ممنوع خروج کند؟
ممنوع الخروجی بدهکاران پس از قطعیت دادنامه از مرجع دادگستری:
اگر فردی بدهی مالی به دیگری داشته باشد اعم از اینکه این بدهی وجه نقد باشد و هر نوع مال دیگری به موجب رای دادگاه بدوی به روی محرز شده و حکم بدهکار شخص ساده و قطعی شده باشد این فرد نمیتواند مادامی که بدهی خود را به طلبکار پرداخت نکرده از کشور خارج شود البته فرد بدهکار میتواند همانطور که قرار است بدهی خود را تسویه کند با اخذ رضایت از طلبکار از کشور خارج شود در این مورد اختیار و اسم کاملا به دست طلب طلبکاران است در صورتی که حتی یک نفر از طرفداران زیادی نداشته باشد خروج از کشور برای بدهکار منتفی خواهد بود
بدهکاران مالیاتی:
در صورتی که بدهی قطعی به سازمان مالیات کشور در آن به موجب ماده ۱۷ قانون گذرنامه با اقدام دولت از خروج آنها از کشور جلوگیری به عمل آید این افراد مانند متخلفان ارزی و بدهکاری محکوم در محاکم قضایی همگی باید تا پایان تسویه بدهی خود در کشور بمانند با این تفاوت که شاید با این کار بتواند طلبکار شخصی اخذ رضایت کند اما مثل کاری که دولت باشد چنین امکانی وجود ندارد در صورتی که افراد بدهی سنگین مالیاتی داشته باشد و ممکن است گذرنامه هم برای آنها صادر نشود
طبق ماده ۵۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری درصورت بیم فرارازکشور قاضی میتواند دستور ممنوع الخروجی راصادرکند
درانتها هرگونه سوالی درخصوص ممنوع الخروجی دارید میتوانید با وکلای ما درموسسه حقوقی محمد رضا مه دادگر تماس حاصل نمایید
www.instagram.com/mehdadgar