دعاوی ملکی قسمت 15
تأیید بطلان معامله به دلیل نامشروع بودن جهت
مبنای حقوقی دادخواست
در قراردادی که بین طرفین منعقد میشود، نیازی نیست که جهت و قصد طرفین از انعقاد قرارداد ذکر شود؛ اما اگر به هر علت بخواهند، عنوان کنند که به
چه جهتی معامله میکنند آن جهت باید مشروع باشد. در غیر این صورت معامله باطل است.
منظور از جهت مشروع جهت قانونی است بنابراین اگر جهت و قصد طرفین در قرارداد ذکر شود و این جهت غیر قانونی باشد، قرارداد باطل است. به عنوان مثال اگر در قرارداد فروش یک ملک ذکر شود که این معامله با هدف فرار مالیاتی منعقد شده، معامله باطل است. دعاوی ملکی قسمت 10
طرفین دعوی
خوهان این دعوی میتواند یکی از طرفین معامله و یا هر شخص ذی نفعی باشد که از بطلان معامله نفعی میبرد. اگر شخصی خارج از قرارداد به عنوان ذی نفع، طرح دعوی میکند خوانده ی دعوی باید هر دو طرف معامله باشند.
مرجع صالح برای رسیدگی دعوی اعلام بطلان معامله به طور معمول در دادگاه محل اقامت خوانده اقامه می شود؛ ولی چنان چه موضوع معامله ملک باشد، در دادگاه محل وقوع ملک،
مطرح می شود. نحوه ی اجرای رأی معامله ای که از ابتدا باطل باشد، اثری ندارد و محکمه تنها بطلان آن را از روز
عقد، اعلام می کند. بنابراین در این دعوا اجراییه ای صادر نمی شود. برخی نکات کلیدی برای طرح دعوی (۱) اگر خریدار، ملک را به جهت نامشروع بخرد؛ اما در عقد ذکر نکند و فروشنده از نیت او خبر نداشته باشد، عقد صحیح است.
(۲) باید توجه داشت ماده ی ۲۳۲ قانون مدنی، شرطی که نامشروع باشد را جزء شروط باطلی دانسته که عقد را باطل نمی کند؛ ولی در این جا به لحاظ این که نامشروع بودن به جهت معامله خلل وارد می آورد، عقد را باطل می کند.
