تعیین مسکن علیحده
قانونگذار ایران درماده1115قانون مدنی به زوجه اختیار داده است که درصورت خوف ضرربدنی مالی ویا شرافتی برای وی مسکن علیحده اختیارنماید.
ضررشرافتی موضوع این ماده رابیم زن دانسته اند ازآن که دراثردادوفریاد وفحش ناموسی ازطرف شوهرتوجه همسایگان وعابران جلب شودوآبروی زن بریزدویا آنهکه شوهراشخاص ناشایست را به منزل بیاوردوزن بیم آن را داشته باشد که بارفت وآمد آنان موجب هتک حرمت زن ازنظرمحیط اجتماعی گردد.
تهیه مسکن برای همسر یکی از تعهداتی است که بر عهده شوهر می باشد و مطابق قانون زن موظف است در محلی که توسط شوهر آماده شده است سکونت داشته باشد باید توجه داشت که زن همواره ملزم به سکونت در مسکن مورد انتخاب همسر خود نمی باشد یکی از این موارد وجود اختیار تعیین مسکن با زن میباشد که از بحث حاضر خارج است.
مورد دیگر آن است که بودن زن با همسر خود در یک مسکن برای زن ضرر بدنی یا مالی یا شرافتی ایجاد نماید، در چنین حالتی قانونگذار برای زن این اختیار را قرار داده است که در صورت اثبات وجود ضرر از دادگاه تقاضای تعیین مسکن علیحده نماید در چنین حالتی مرد به تعیین یک مسکن مجزی برای همسر خود محکوم خواهد شد .
در دعاوی خانوادگی دعوای تعیین مسکن علیحده دارای پیچیدگی های فراوانی می باشد زیرا قانونگذار مصادیق ضرر را در قانون صراحتا مورد اشاره قرار نداده است بنابر این تشخیص وجود این موارد به نظر دادگاه می باشد به طوری که ممکن است در یک مورد مشابه برای خانمی وجود ضرر از نظر دادگاه اثبات شود ولی در همان مورد برای خانم دیگر اینگونه نباشد لذا یکی از وظایف وکیل دعاوی خانواده در خصوص دعوای تعیین مسکن علیحده اثبات مصادیق وجود ضرر می باشد که این موضوع به دلیل منحصر به فرد بودن شرایط مربوط به زندگی هر فرد دارای ابعاد فنی می باشد.
بنابر این با توجه به تخصصی بودن این دعوابهتر است وکیل دعاوی خانواده با حضور و نقش آفرینی در این پرونده در کسب نتیجه دلخواه یاری‌رسان موکل خود باشد